ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
تعریف قرآن 2 | Fun Club
کلمه ی قرآن مصدر ماده ((قرأ)) به معنای تلاوت و خواندن می باشد که اطلاق آن بر کلام خداوند عزوجل از باب اطلاق مصدر بر اسم مفعول است. الله متعال می فرماید:
و می فرماید:
اما در اصطلاح برای قرآن تعریفی که جامع شرایط منطقی باشد ارائه نشده،جز اینکه بگوییم قرآن کتابی است که به:
شروع می شود و به:
خاتمه می یابد.در تعریف قرآن گفته اند:کلام خداوند عزوجل است که بر محمّد (صلی الله علیه وسلم) نازل شده و تلاوت آن عبادت است که از باب تعریف مصدر به ذاتاست.
در تعریف آن گفتیم:( کلام خدا که بر محمد صلی الله علیه وسلم نازل شده است.) تا کتاب های آسمانی دیگر که بر پیامبرانی مانند موسی و عیسی و دیگر پیامبران (علیهم السلام) نازل شده خارج گردد،وگفتیم (نازل شده)تا شامل کلام خدا که در لوح محفوظ وجود دارد نگردد، زیرا کلام خداوند منحصر به قرآن نیست به شکل عام پاداش می یابد چنانکه خداوند متعال می فرماید:
و گفتیم : (تلاوتش عبادت است) تا احادیث قدسی و احادیث دیگر رسول الله صلی الله علیه وسلم از تعریف خارج شود. زیرا گرچه آنها نیز از طرف خداست ولی در تلاوت آن ها ثوابی تعیین شده وجود ندارد و خواننده فقط به شکل عام پاداش می یابد.
اگر الله بخواهد ادامه دارد...